اینجا اسمان ابریست.....

نه!....

   آسمان مه آلود است....

       نه!......

          آسمان غبارآلود است....

آسمان رگ غیرتش گل کرده ...انگار فهمیده که ما با ماه قراری داریم...

آسمان غبارآلودست و این بار بهانه خوبیست برای بستن پنجره هایی که سایه ات پشت پرده هایش گم می شود.

...و این صدا؛ صدای سرفه روح کم سال من است...که اینبار نه از شوق بلکه از تنفس هوای مانده و ملول می گوید.

...و عابران خسته در کج و کوج ماسکها و دهان بندها، دود و دروغ را به میراث می گذارند...

اینجا آسمان غبارآلودست...

و نوعروسان زاگرس ، با معجری خاکستری رنگ، تو گویی که لباس رزم بر تن کرده...

و غبارآلوده و شوخگین راه، دخمه ای می جویند.

اینجا آسمان غبارآلودست و من ....

               .....از قهر پروردگار می ترسم.