از باغ می برند تا چراغانی ات کنند   *   تا کاج جشنهای زمستانی ات کنند

پر کرده اند صبح تو را ابرهای تار   *   تنها به این بهانه که بارانی ات کنند

روزی شبیه چشمه به مرداب می برند   *   روزی به نام پنجره زندانی ات کنند

یک نقطه بیش فرق رجیم تا رحیم نیست   *   هر لحظه ممکن است که شیطانی ات کنند

آب طلب نکرده همیشه مراد نیست   *   گاهی برای این است که قربانی ات کنند